ADVENTURE QUEST
#ดันเจี้ยนที่ 4# อะไรอีกว่ะเนี้ย !!!
"โว้ยเรื่องเมื่อวานแม่งอะไรว่ะเนี้ย" ผมนั่งอยู่หน้าห้องเรียนตอนนี้เวลา หกโมงครึ่ง ผมเป็นคนมา รร.
ค่อนข้างเช้าในบางวัน ผมกำลังนั่งกลุ้มกับเรื่องเมื่อวานอยู่ ขณะนั้นเองก็มีมือ มาตบหัวผมดัง แป๊ะ !
"เฮ้ยใควว่ะแม่งคนยิ่งคิดมากอยู่"
"กูเอง" คนตบพูดขึ้น
ผมเงยหน้าขึ้น
"เอ้าเหี้ยอั๋นจะตบกูไม" ผมถาม
"ป่าวก็อยากตบว่าง" มันตอบ
"เออไปไหนก็ไปเหอะมึงอะ" ผมไล่มัน
"เออกูแค่จะมาถามว่ามึงเล่น contraยัง"
"เล่นแล้วเว้ย เมื่อวานไง"
"เออกูก็เล่นแล้วเว้ยกู เป็นนักดาบเว้ยเท่ชิบหาย" มันพูด
ผมอยากกระโดดไปบีบขอแล้วเอาหัวมันกระแทกพื้น ด้วยความอิจฉา แต่ก็แค่คิดไม่ได้ทำ
"แล้วมึงอะเมื่อวานเขารอที่โรงเบียร์อะ ไมมึงไม่มา"
"นัดตอนไหนว่ะ" ผมถามอย่างโคตรงง
"เมื่อวานอะกูโทรไปหาแม่มึงแต่เขาบอกมึงนอนตั้งแต่หัวค้ำเลยไม่ได้บอกมั้ง"
"ไอ้ชิบหาย" นี้ผมควรจะโทษตัวเองหรือโทษมันดี
"เออแล้วเป็นไงว่ะ"
"ก็ดี" ผมตอยส่ง ๆ
มีมือวิ่งมาตบหัวผมอีก
"เฮ้ยใครอีกว่ะ"
"กูเอง" ไอ้ทรัพนั้นเอง
"คุยไรกันว่ะ ท่าทางเครียด"
"เมื่อวานไงที่เรานัดกันแล้วไอ้มีนหายหัว" ไอ้อั๋นบอก
"เออกูพึ่งนึกได้ มึงไปไหนมาว่ะ" ไอ้ทรัพถามผม
ผมถอนหายใจและเล่าเรื่องเมื่อวาน
เฮ้ยรอนานใหมมีน พี่ไก่เรียก หลังจากที่ผมยืนรอแกอยู่นานสองนานเอานี้อาวุธจะได้รีบไปหา
ไอ้คัง ผมรับมาแล้วเอาขวานคู่เหน็บไว้ด้านหลัง แล้วถือขวานสองมือ
"อือเท่แหะ" พี่ไก่พูด
"ไปกันเลย" แกวิ่งนำหน้า
หลังจากเราวิ่งมาได้ซักพักก็มาเจอบรรไดลงข่างล่างขนาดใหญ่ มีร้านขายแผนที่ ขายยา และ
สารพัดของจำเป็น พี่ไก่บอกไม่ต้องซื้อแถวนี้โก่งราคาสุด ๆ ผมเดินลงไปข้างล่างลงมากลายเป็น
ชั้นที่คล้ายเหมือง และมีบ้านอยู่หลังหนึ่ง พี่ไก่เดินนำเข้าไปในบ้านแล้ว ก็พบว่าบ้านนี้แท้จริง
เป็นสำนักงาน ซึ่งเป็นที่ลงทะเบียนของนักสำรวจและเพลเยอร์ที่ต้องการลงดันเจี้ยนในนี้
ผมเดินเข้าไปแล้วพี่ไก่ก็หันมาบอกว่า
"รอก่อนเดี๋ยวพี่เช็คให้ว่าไอ้คังอยู่ไหน"
"อ่อครับ" ผมเลยยืนรอพี่ไก่อยู่ข้างหน้า
เวลาผ่านไปแล้ว 5 นาที พี่ไก่ก็เดินออกมา
"ไอ้คังมันอยู่ไม่ใกลอยู่ดันเจี้ยนภูเขาต่อจากนี้เอง"
ผมพยักหน้าแล้วพูดว่า
"ดีเลยครับ ผมจะได้เก็บเลเวลไปด้วยเลยตอนนี้มีเลเวลต่ำเตี้ยเหลือเกิน"
"อือจะได้ลองของด้วย......." พี่ไก่พูดแล้วยิ้ม
หลังจากนั้นผมกับพี่ไก่ก็ได้เดินไปที่ประตูห้องหนึ่งที่เขียนว่า DG-03
ผมมองและพี่ไก่ หยิบการ์ดสีเขียวมารูดแล้วประตูก็เปิดออก
"พี่ ! ไอ้คังมันอยู่ไหนอะ" ผมพูดพลางปาดเหงื่อ
"ไม่ไกลแล้วเว้ย" พี่ไก่หยิบน้ำขึ้นมากิน
"ไหนบอกว่าภูเขาไงครับ" ผมเหลือบมอง
"ก็พลาดไง" เหงื่อบนหน้าเริ่มซึมอีกที
ไม่ต้องสงสัยเพราะตอนนี้ผมกับพี่ไก่เดินอยู่กลางทะเลทราย มาประมาณยี่สิบนาทีแล้ว
ไม่มีแม้แต่เงาของสิ่งมีชีวิตแม้แต่ตัวเดียว
"เฮ้ยพี่นี้มันดันเจี้ยนจริงเหรอไม่เห็นมีสัตว์ประหลาดเลยซักตัว" ผมพูดพลางปาดเหงื่อ
"ไม่รู้ว่ะพึ่งจะมาเหมือนกัน"
"บรึ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม !!!!"
เสียงดังสนั่นราวฟ้าผ่ามาจากด้านหลัง ผมกับพี่ไก่หันไปมองพร้อมกันและพบว่ามันคือครื่น
ขอบอกอีกทีว่าครื่นทะเลทรายลูกมหึมา อยู่ด้านหลัง
ในขณะที่ผมตะลึงลานอยู่นั้นก็มีมือมากระชาก แล้งตะโกนว่า
"วิ่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !!!!!!! "
ผมตั้งสติได้รีบสอยขาอย่างรวดเร็ว และเหลือบไปมองข้างหลังอีกครั้ง ในครื่นทะเลทรายเมื่อครู่
ไม่เป็นเพียงครื่นธรรมดาอีกต่อไปเมื่อเห็น มังกร อยู่ข้างใน ตัวเท่าตึกเจ็ดสิบชั้นก็เป็นได้
ผมเห็นดังนั้นก็รู้สึกผวาและขาเริ่มชะลอนั้นมันก็เข้าใกล้ผมมาเกือบจะถึงตัวแล้วอีก เพียง
อึดใจ ผมมองถ้ำข้างหน้าที่นั้นน่าจะเป็นทางออก แต่ตอนนี้ระยะของผมและสัตว์ประหลาด
และถ้ำนั้นห่างกันเพียงช่วงตัวเดียวเท่านั้น ในขณะที่ผมสัผัสได้ถึงลางมรณะที่ใกลเข้ามา
พี่ไก่วิ่งใกล้ถึงถ้ำแล้วน่าจะรอด ในขณะที่ผมคิดว่าผมคงเกมโอเวอร์มีมือเล็กมือหนึ่ง คว้า
มือผมและดึงอย่างแรง ทรายได้ถล่มปากถ้ำไปแล้วเหลือเพียงความเงียบและมังกรตัวมหึมา
เพียงเท่านั้น
"แล้งไงต่อว่ะ" ไอ้อั๋นถาม
"ไอ้เหี้ยแม่งเหมือนดูหนังสัสอะ" ไอ้ทรัพบอกด้วยความตื่นเต้น
แต่ผมได้แต่ถอนหายใจด้วยเรื่องที่พวกมันอยากให้ผมเล่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น